Abstrakt
Na podstawie monografii autorstwa Ivo van de Wijdevena Duchy Wyszehradu.
Nieznana historia Polski, Węgier, Czech i Słowacji [j. nid. De spoken
van Visegrád, De onbekende geschiedenis van Polen, Hongarije, Tsjechië en
Slowakije], opublikowanej w Niderlandach w kwietniu 2018 roku oraz materiałów
z międzynarodowej konferencji „Miejsce i rola Państw Grupy Wyszehradzkiej
w Unii Europejskiej” w Uczelni Łazarskiego, autor podjął próbę
spojrzenia na tę tematykę oczami zagranicznego czytelnika oraz dyplomatów
państw Grupy Wyszehradzkiej, uczestników tej konferencji. Dyplomaci wykazywali
urzędowy optymizm i determinację oraz zapewniali, że takie forum
jak Grupa Wyszehradzka jest potrzebne i stanowczo odrzucali tezę, że jest to
struktura konkurencyjna względem Unii Europejskiej. Środowisko naukowe,
z natury bardziej krytyczne, zwracało uwagę na różnice dzielące państwa V4,
aby uzmysłowić zagrożenia, jakie płyną z rozbieżności interesów, przewijające
się na przykład w stosunku poszczególnych państw do Rosji. Wszyscy byli
zgodni, że państwa V4 stają przed wielką próbą, jaką jest wspólna obrona
dotychczasowego kształtu polityki spójności i jak najlepszy podział środków
przyszłej perspektywy budżetowej.
Autor pierwszej w języku niderlandzkim monografii poświęconej państwom
grupy V4 w jej wnioskach końcowych wyraził opinię, że przyszłość Europy
zarówno Unii Europejskiej – łącznie z państwami Wyszehradzkiej Czwórki –
zależy od odpowiedzi na pytanie, czy państwa członkowskie są w stanie swoje
rozbieżne interesy przełożyć na wspólną siłę w miejsce wspólnej słabości.