Abstrakt
Celem niniejszego artykułu jest próba dokonania bilansu dotychczasowego
członkostwa Polski w Unii Europejskiej (UE), czyli zestawienie poniesionych
kosztów i osiągniętych korzyści (zysków i strat) oraz analiza sukcesów
i porażek polskiej polityki unijnej w latach 2004–2019, a także ukazanie jej
perspektyw na tle sytuacji w UE dziś i w przyszłości. Podmiotem tego artykułu
jest więc Polska po piętnastu latach w Unii Europejskiej, a przedmiotem jest
próba pokazania wpływu akcesji na sytuację społeczno-polityczną i gospodarczą
Polski oraz na zmianę jej pozycji i roli na arenie międzynarodowej.
Mówiąc wprost, jest on poświęcony pozytywnym i negatywnym skutkom akcesji
Polski do UE oraz perspektywom naszego członkostwa w Unii Europejskiej.
Te zaś nie napawają optymizmem.
W opracowaniu tym próbuję odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących
UE, jej przyszłości i ewentualnemu polexitowi oraz stawiam wiele hipotez
i tez odnośnie do członkostwa Polski w UE oraz Unii i jej perspektyw. Między
innymi stwierdzam, że dla akcesji i członkostwa Polski w UE nie było i nie
ma alternatywy, że UE wymaga jednak dalszego pogłębiania i poszerzania,
bez których to procesów grozi jej marginalizacja w stosunkach międzynarodowych
i rozpad. Kolejna teza, to konstatacja, że polexit będzie zgubą
dla Polski, gdyż znajdzie się ona wówczas między imperialną Rosją i nacjonalistycznymi
Niemcami. Należy więc uczynić wszystko, aby do tego nigdy
nie doszło.