Abstrakt
Celem artykułu jest próba przedstawienia stosunków polsko-niemieckich
w latach 1989–2005, czyli od momentu upadku komunizmu w Polsce i NRD
oraz po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku do wyborów parlamentarnych
w RFN w 2005 roku, w wyniku których nowym kanclerzem została Angela
Merkel. Nie ulega wątpliwości, że dla Polski i Niemiec był to jeden z najtrudniejszych
etapów w ich historii. Był to również wyjątkowy czas w stosunkach
polsko-niemieckich, a także czas wielkich wydarzeń międzynarodowych
w Europie i na świecie, które miały istotny wpływ na politykę zagraniczną
obu państw i na relacje polsko-niemieckie. Niniejszy artykuł został napisany
w układzie chronologiczno-problemowym i składa się z dwóch części.
Część pierwsza obejmuje lata 1989–1998 i ukazuje kształtowanie się podstaw
traktatowych stosunków polsko-niemieckich oraz ich normalizację i rozwój
w tym czasie. Natomiast w części drugiej dokonana została analiza stosunków
polsko-niemieckich w latach 1998–2005, ze szczególnym uwzględnieniem
ich ciągłości i zmian oraz ich przesłanek. Lata 1998–2005 to czasy rządów
w RFN koalicji SPD – Sojusz 90/Zieloni, a w Polsce koalicji SLD – PSL. Tezą
główną artykułu jest konstatacja, że w latach 1989–2005 w stosunkach polskoniemieckich
mieliśmy do czynienia z ich trudną normalizacją, kontynuacją
i zarazem istotnymi zmianami, nie zawsze korzystnymi dla Polski, zwłaszcza
w latach 1998–2005.