Abstrakt
W artykule autor analizuje wkład niemieckiej dyplomacji w najnowsze
wydarzenia polityczne i gospodarcze integracji europejskiej. W szerokim kontekście
spraw, którymi w ostatnich latach żyje Unia Europejska, np. walką ze
skutkami kryzysu gospodarczego, przygotowywaniem nowych Wieloletnich
Ram Finansowych UE na lata 2014–2020, trwającą od 2009 roku implementacją
wspólnotową Traktatu z Lizbony, zmianą tego dokumentu motywowaną
opracowywaniem mechanizmów ściślejszego zarządzania gospodarczego,
wskazać można na przywódczą rolę rządu Niemiec w kluczowych dla UE sprawach.
Dyplomację RFN cechuje w tym względzie konsekwentna, otwarta na
zmiany w otoczeniu międzynarodowym UE, pragmatyczna polityka europejska.
Obejmuje ona swym zasięgiem zasadnicze dla Unii Europejskiej sprawy,
począwszy od jej największego w historii rozszerzenia poprzez reformę traktatową
na opracowywaniu scenariuszy zwalczających skutki kryzysu ekonomicznego skończywszy.
Analiza wkładu dyplomacji niemieckiej w wymienione działania UE wskazuje
na jej ważną rolę: kreatora unijnych rozwiązań, mediatora i konstruktora
przełomowych porozumień. Tym samym dzięki umiejętnie prowadzonej polityce
koalicji formalnych i nieformalnych Niemcy skutecznie realizują swój
plan działania w odniesieniu do UE, dążąc do maksymalizacji korzyści wynikających
z członkostwa w tej organizacji.