Abstrakt
Główny nurt ekonomii opiera się na następujących założeniach: 1. Homo
oeconomicus kieruje się w działaniach gospodarczych wyłącznie własnym
interesem; 2. Podstawowymi podmiotami gospodarującymi są przedsiębiorstwa
i gospodarstwa domowe; 3. Celem przedsiębiorstwa jest zawsze,
i tylko, maksymalizacja zysku. Współczesna literatura pokazuje jednak, że
z czasem założenia te zostały podważone. Celem opracowania jest wskazanie,
co determinuje podejmowanie celów wykraczających poza maksymalizację
zysku. Wśród determinant kluczowa jest kultura organizacyjna, która
w dużej mierze zależna jest od właścicieli i menedżerów najwyższego szczebla.
M. Noga potwierdza, że kultura organizacyjna jest elementem, który
współcześnie decyduje o wzroście i rozwoju przedsiębiorstw. Tematyka ta jest
ważna zarówno z naukowego, jak i praktycznego punktu widzenia. Zauważa
się bowiem w ekonomii niedostatki wiedzy dotyczącej kulturowego kontekstu
w gospodarowaniu oraz w wiedzy z zakresu pomiaru dobrobytu społecznego,
który w zbyt małym stopniu uwzględnia elementy jakościowe rozwoju społeczno-
gospodarczego. W opracowaniu zdefiniowano kulturę organizacyjną oraz
działania pozaekonomiczne. Następnie scharakteryzowano wymiary kultury,
szczególnie uwzględniając cechy, które sprzyjają podejmowanie działań pozaekonomicznych.
W pracy zawarto wyniki autorskich badań empirycznych,
które stanowią weryfikację założeń teoretycznych i potwierdzenie różnorodności
celów podejmowanych przez współczesne przedsiębiorstwa.