Abstrakt
Celem artykułu jest analiza wybranych cech polskiej kultury politycznej
oraz wpływu procesów europeizacji na kształtowanie demokracji. Kultura
polityczna istniejąca w Polsce nie jest wyłącznie produktem ostatnich lat,
a więc nie kształtuje się dopiero od momentu wprowadzenia instytucji demokratycznych
po roku 1989. W znacznie większym stopniu, niż to powszechnie
się zakłada, jest pozostałością wcześniejszych doświadczeń historycznych.
W niniejszym artykule zamierzam przedstawić wzajemne oddziaływanie między
lokalną kulturą polityczną (i tradycją administracyjną) a wpływem europeizacji,
przez co bilans polskiego członkostwa w Unii Europejskiej musi być
traktowany mniej entuzjastycznie niż się powszechnie sądzi. W szczególności
zamierzam przedstawić przykłady dotyczące trzech obszarów: (1) kształtowania
wizji strategicznych działań; (2) kłopotów implementacyjnych w zakresie
polityki europejskiej, (3) trudności podjęcia współdziałania sieciowego w UE.
W tych obszarach pozytywny wpływ europeizacji jest blokowany przez zjawiska
kulturowe związane z doświadczeniem braku suwerennej państwowości
i traktowania państwa jako dobra wspólnego Polaków. Ponadto europeizacja
wzmacniała określone poglądy i ugrupowania polityczne, co przyczyniło się
do kształtowania polskiej sceny politycznej.