Abstrakt
Europejski Bank Centralny (EBC) jest bodaj jedyną instytucją technokratyczną
Unii Europejskiej, która zyskuje w kryzysie znaczącą władzę. Jest
także uznawana za instytucję, która skutecznie stabilizuje sytuację kryzysową
w strefie euro. Celem artykułu jest wyjaśnienie fenomenu tego banku w okresie
kryzysu. Przede wszystkim zostanie udzielona odpowiedź na pytanie, czy
działania EBC są odpowiednio legitymizowane. Czy sytuacja kryzysu upoważnia
do wykraczania poza mandat traktatowy? Czy EBC w istocie jest skuteczny,
a więc poprawia swoją ‘legitymację utylitarną’? Czy pozostaje instytucją
wiarygodną, w tym niezależną od wpływów politycznych największych państw?
Ponadto zostaną przedstawione reperkusje ustrojowe działań Banku dla formowania
‘quasi-federacji technokratycznej’, poddanej silnym nieformalnym
wpływom największych państw członkowskich.