Abstrakt
Artykuł analizuje przemiany zachodzące w relacjach między Turcją
a Syrią – dwoma istotnymi podmiotami bliskowschodniej polityki, osadzając
je w szerszym, bliskowschodnim kontekście. W ostatniej dekadzie stosunki
turecko-syryjskie – zarówno w warstwie politycznej, jak i gospodarczej – uległy
znacznemu ociepleniu, nabierając wymiaru de facto strategicznego. Istotny
wpływ na intensyfikację stosunków dwustronnych miała „nowa” polityka
Turcji względem Bliskiego Wschodu, wpisująca się w doktrynę „zero problemów
z sąsiadami” i wykorzystująca instrumenty „miękkiej siły”. Wydarzenia
Arabskiej Wiosny i impas w konflikcie syryjskim sprawiły, że Turcja i Syria
ze strategicznych partnerów znów przekształciły się w geopolitycznych rywali.
Artykuł ukazuje więc ograniczony potencjał kształtowania przez Ankarę własnego
sąsiedztwa i, szerzej, sytuacji na Bliskim Wschodzie.