Abstrakt
Przystąpienie do OECD i UE oznaczało dla Polski, że włączy się ona
w działania pomocowe związane z międzynarodową współpracą rozwojową.
Taka aktywność budzi od początku kontrowersje wśród polityków i społeczeństwa
polskiego, bowiem Polska z państwa-biorcy różnej pomocy, ma się
stać państwem-donatorem. Za polską pomoc odpowiada przede wszystkim
Ministerstwo Spraw Zagranicznych i funkcjonujący w jego strukturze Departament
Współpracy Rozwojowej. Od 2015 roku jesteśmy zobowiązani przekazywać
0,33% PKB, jednak nie wywiązujemy się z tych ustaleń. Środki, które
udało się wygospodarować, przekazywane są tzw. państwom priorytetowym,
czyli Białorusi, Gruzji, Mołdawii i Ukrainie oraz Etiopii, Kenii, Mjanmarowi,
Palestynie, Senegalowi i Tanzanii.