Abstrakt
Tekst analizuje charakter zagrożeń wojskowych ze strony Rosji dla północnej
i wschodniej flanki NATO. Punktem wyjścia są przede wszystkim kierunek
i cele modernizacji oraz rozbudowy rosyjskich sił zbrojnych, prowadzone
przez te siły zbrojne manewry, a także możliwe cele strategiczne ekspansywnej
polityki Moskwy w regionie Bałtyku. Następnie zagrożenie to analizowane
jest przez pryzmat trzech pojęć, które pojawiły się w debacie naukowej
i publicznej w kontekście agresywnej polityki Rosji – wojny hybrydowej, ataku
z zaskoczenia (strategic military surprise) i wojny ograniczonej (limited war).
W konkluzjach autor stwierdza, że NATO w żadnym wypadku nie powinno
traktować operacji hybrydowych jako podstawowego scenariusza dotyczącego
potencjalnej agresji ze strony Rosji. Takie zagrożenie, choć realne, nie jest
ani najbardziej prawdopodobne, ani najbardziej niebezpieczne, tak z punktu
widzenia możliwych negatywnych skutków, jak i możliwości obrony przed
nim. Najważniejszym wyzwaniem stojącym przed NATO, a także przed takimi
państwami, jak Polska, jest podjęcie działań zabezpieczających wschodnią
flankę Sojuszu przed niespodziewaną, konwencjonalną agresją zbrojną.