Abstrakt
W polskim sektorze bankowym od lat dwutysięcznych dominuje kapitał
zagraniczny. Jego funkcjonowanie w dużym stopniu determinują uwarunkowania
instytucjonalno-kulturowe kraju goszczącego obcych inwestorów, czyli
Polski. Właściciele większości banków pochodzą z państw, w których gospodarka
rynkowa ma długowiekowe tradycje, ale także społeczeństwa różnią się
w kwestii postrzegania i przestrzegania prawa. Celem artykułu jest więc wskazanie
znaczenia tych odmienności dla rozwoju polskiego sektora bankowego,
jak również pokazanie, że do głównych barier i determinant instytucjonalno-
-kulturowych, z jakimi przyszło się zmierzyć kapitałowi zagranicznemu, należą
te o charakterze regulacyjno-nadzorczym. Przedstawione poglądy oparte są
na dostępnej literaturze, raportach oraz badaniach własnych – 59 wywiadach
przeprowadzonych wśród kadry menedżerskiej banków z udziałem kapitału
zagranicznego (byłych i obecnych członków zarządów, rad nadzorczych oraz
dyrektorów zarządzających) oraz z przedstawicielami nadzoru bankowego
(członkami Komisji Nadzoru Finansowego).