Abstrakt
Metafory nie tylko opisują rzeczywistość; w niektórych przypadka ch wręcz
ją kreują. Zachodnie teorie społeczne – inspirujące politologów – wypromowały
swoisty dekalog metafor: społeczeństwa jako żywego organizmu, maszyny,
rynku, pola walki, porządku prawnego, gry, teatru, dyskursu, ustalonej
hierarchii i wyścigu życia. Przeciwstawianie polityki etyce występuje ze szczególną
mocą, gdy jako metaforę zaczyna się traktować samo pojęcie polityki.
Teoria stosunków międzynarodowych u swoich podstaw opiera się na stosunkowo
niewielkiej liczbie kategorii z natury będących metaforami. Polityka
jako działalność celowa, poszukiwanie kompromisu, mechanizm utrzymujący
społeczeństwo jako całość – we współczesnym świecie nie istnieje.