Abstrakt
Bezpieczeństwo energetyczne stanowi ważny cel polityki energetycznej Polski. Ograniczona zasobność kraju w podstawowe surowce energetyczne, takie jak np. ropa naftowa, wymusza konieczność importu z krajów trzecich. Główne działania dla zwiększenia tego bezpieczeństwa sprowadzają się do dywersyfikacji zarówno źródeł, jak i kierunków dostaw. Większy zakres dywersyfikacji gwarantuje bowiem z jednej strony stabilność dostaw ropy naftowej, z drugiej natomiast wprowadza mechanizm rynkowy, determinując tym samym rynkową cenę surowca. Celem publikacji jest analiza bezpieczeństwa energetycznego Polski, biorąc za przykład rynek ropy naftowej w horyzoncie ostatniej dekady. Założono, że za kwestie stabilności dostaw ropy naftowej do Polski odpowiada rozbudowana infrastruktura naftowa, umożliwiająca różnicowanie źródeł i kierunków dostaw, natomiast stopień akceptowalności cen surowca definiuje zarówno poziom, jak i zakres zmienności cen ropy naftowej. Weryfikacji empirycznej stanu bezpieczeństwa energetycznego Polski dokonano przy wykorzystaniu analizy wskaźnikowej (wskaźnik koncentracji rynku Herfindahla-Hirschmana) oraz odpowiednich narzędzi ekonometrycznych (tj. modeli klasy GARCH).
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.