Abstrakt
Zmiany wprowadzone przez Traktat lizboński dokonały istotnego przepływu
siły głosu pomiędzy państwami członkowskimi w Radzie Unii Europejskiej.
W istotny sposób wpłynęło to również na pozycję Polski w negocjacjach
na forum tej instytucji. Pomimo tego, że traktat dokonał modyfikacji jedynie
formalnych wyznaczników siły, zmienił dynamikę procesu decyzyjnego, jak
również znaczenie w tym procesie Komisji Europejskiej, Parlamentu Europejskiego
i Rady UE. Artykuł wskazuje, jak nowy sposób ważenia głosów
w Radzie UE, zwiększenie zakresu decyzji podejmowanych większością kwalifikowaną
oraz wprowadzenie nowych klauzul upoważniających wpłynęło na
pozycję Polski w tej instytucji. Obrazuje znaczący przepływ siły głosu, jaki
dokonał się w stronę czterech największych krajów członkowskich, kosztem
państw o mniejszej liczbie ludności. W efekcie Polsce o wiele trudniej będzie
budować swoją pozycję negocjacyjną opierając się na czynnikach formalno-
-prawnych, a na znaczeniu zyska umiejętność prowadzenia wielopoziomowych
i równoległych negocjacji, prezentowania własnych interesów, wiarygodnej
i konsekwentnej argumentacji, wspólnego z innymi państwami członkowskimi
promowania inicjatyw. W pracy szeroko wykorzystano n-osobowe gry
głosowania, a w szczególności matematyczne indeksy siły dla ukazania jej
przepływu pomiędzy członkami Rady UE. Posłużono się również metodą
formalno-dogmatyczną w celu analizy treści dokumentów źródłowych, w tym
przede wszystkim aktów prawa pierwotnego. Matematyczne indeksy siły, na
potrzeby analizy zaprezentowanej w artykule, zostały obliczone za pomocą
programu POWERGEN 1.0.